Spektakle

powrót

Menu lewe

Terminy:

CHOPIN

Opera

Kompozytor:

Giacomo Orefice

Autor libretta:

Angiolo Orvieto

Data premiery:

1.10.2021

Czas trwania:

ok. 3 h (2 przerwy)

Realizatorzy:

Kierownictwo muzyczne:

Adam Banaszak

Reżyseria:

Hanna Marasz

Kostiumy i aranżacja przestrzeni scenicznej:

Zuzanna Markiewicz

Obrazy:

Wojciech Siudmak

Choreografia, ruch sceniczny:

Jacek Przybyłowicz

Reżyseria multimediów:

Emilia Sadowska

Reżyseria świateł:

Katarzyna Łuszczyk

Kierownictwo chóru:

Maciej Salski

Współpraca muzyczna:

Marta Kosielska

Asystenci reżysera:

Waldemar Stańczuk, Adam Grabarczyk

Inspicjenci:

Andrzej Kowalik, Zbigniew Pawełczyk

Recital fortepianowy oraz opera w czterech aktach. Spektakl w języku włoskim z polskimi napisami.

Opera z Chopinem... Nie tylko w tytule

To przepiękna opowieść oparta na życiu i niepowtarzalnej muzyce Fryderyka Chopina urozmaicona popisami wokalno-aktorskimi. Ta opera powstała z wielkiej sympatii i uznania dla muzyki Fryderyka Chopina; jej twórca – Włoch Giacomo Orefice swoją partyturę oparł w całości na muzyce polskiego kompozytora, jego postać stała się też inspiracją dla libretta, a samo nazwisko – tytułem opery.

Chopin – jak twierdzą niektórzy historycy muzyki – to opera, która jest dziko nieścisłą relacją z życia kompozytora. Wszystkie postaci oprócz Chopina są całkowicie fikcyjne, a sam przebieg operowych zdarzeń jedynie sugeruje pewne wątki z życia wielkiego Polaka. Ile tu prawdy a ile fantazji librecisty?

Całość jednak stwarza wielkie możliwości popisu wokalno-aktorskiego dla wszystkich wykonawców. A przecież i o to chodzi w operze. Fryderyk Chopin nie skomponował ani jednej opery i podobno nawet nie marzył by tworzyć muzykę dla teatru. Tym razem – postać Chopina na scenie i jego muzyka w jakże odmiennej formie. Czy będziemy zaskoczeni? Na pewno – ale oczywiście pozytywnie.

Patronat honorowy nad premierą objął
Wiceprezes Rady Ministrów, Minister Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu Prof. Piotr Gliński
oraz Narodowy Instytut Fryderyka Chopina

Soliści, Chór, Balet i Orkiestra Teatru Wielkiego w Łodzi

fot. Joanna Miklaszewska

mężczyzna siedzi przy fortepianie i na nim gra, w tle niebieska planeta na czarnym tle

przy drewnianym stole siedzi mężczyzna ubrany w garnitur, wypisuje pismo piórem, wpatruje się w niego drugi mężczyzna w garniturze stojący nad nim, w tle duża grupa rozglądających się aktorów ubranych na biało

na środku świątecznie przyozdobiona choinka, pod nią czerwone prezenty wokół aktorzy ubrani na biało

solista w czarnym płaszczu z brązową teczką w ręce stoi po prawej stronie od świątecznie przyozdobionej choinki z czerwonymi prezentami pod nią i śpiewa, w góry leci na niego śnieg, tło jest niebieskie

kobieta ubrana w niebieską suknie oraz czarny kapelusz, trzyma zgięte kartki papieru, jest wpatrzona przed siebie, po jej lewej widać spadający śnieg, tło jest niebieskie

scena grupowa, po prawej mała grupka stojących ludzi ubranych na czarno, na środku ludzie ubrani na czarno siedzący na krzesłach, po lewej dwójka dzieci i mężczyzna między nimi, otwierają prezent

kobieta w bordowej sukience w prawej ręce trzyma wachlarz z piór, ma rozpuszczone blond włosy i śpiewa, tło jest czarne

mężczyzna odświętnie ubrany opiera się o drewniany stół, przy którym stoi krzesło, w rękach trzyma czerwoną różę, którą trzyma obiema dłońmi blisko twarzy, tło jest czarne, a po prawej stoi roślina

oświetlona czerwonym światłem para, trzymają się za ręce i wpatrują się sobie w oczy, kobieta stojąca po lewej w bordowej sukni, mężczyzna ubrany odświętnie

po lewej i prawej białe ściany, scena oświetlona niebieskim światłem, ściana po lewej ma okno, przed nią stoją trzy osoby dwóch odświętnie ubranych mężczyzn oraz kobieta w bordowej sukni stojąca między nimi, po prawej stoi biały posąg kobiety, a przy nim dwie odświętnie ubrane kobiety się w niego wpatrują, tło jest czarne

na niebiesko oświetlonym tle stoi starszy mężczyzna w białej albie, unosi lewą rękę, na której ma zawieszony drewniany różaniec z dużym krzyżem, śpiewa

na pierwszym planie kobieta w bordowej sukni przytula się do odświętnie ubranego mężczyzny, w tle aktorzy ubrani na czarno, są przygnębieni w tle stoi biały posąg kobiety, tło jest niebieskie

na pierwszym planie leżąca martwa kobieta, po lewej mężczyzna w białej albie z różańcem, w tle duża grupa aktorów ubranych na czarno, trójka z nich się nachyla nad ciałem, jedna kobieta płacze, reszta śpiewa, tło jest niebieskie

okno zasłonięte białą firaną, przed nim po lewej stronie bordowy fotel z czarną poduszką na nim, odwrócone w lewą stronę, po prawej opierający się o parapet mężczyzna, trzyma się ręką za serce, jest schylony i odświętnie ubrany

na pierwszym planie w odstępie metra od siebie stoi para odświętnie ubrana, mężczyzna po lewej śpiewa, kobieta wpatruje się przed siebie, wszyscy ubrani odświętnie, tło niebieskie