Aktualności

Urodzona 11 grudnia 1927 roku w Bydgoszczy Teresa Kujawa-Knapik debiutowała we Wrocławiu na scenie Teatru Dolnośląskiego w 1949 roku w Słomkowym kapeluszu Eugène Labiche'a w reżyserii Jerzego Waldena. Tego samego roku po raz pierwszy zatańczyła w balecie w Operze Dolnośląskiej we Wrocławiu – jako Dziewczyna w suicie baletowej Paw i dziewczyna – i to właśnie ta scena stała się stałym miejscem jej pracy. Wśród jej ról wyróżniają się kreacje charakterystyczne jak Wróżka Carabosse w Śpiącej królewnie czy Bernarda Alba w Domu Bernardy Alba.
Współpracowała z paryskim Theatre d’Art du Ballet, z którym jeździła na tournée po Europie i krajach Bliskiego Wschodu, tworząc dla niego własną choreografię (m.in. do muzyki Witolda Lutosławskiego). Występowała także w Operze Poznańskiej.

Była kierownikiem baletu w Teatrze Wielkim w Łodzi i Operze Wrocławskiej, a także choreografem w Teatrze Wielkim w Warszawie, Teatrze Wielkim w Poznaniu, Operze we Wrocławiu, Operze na Zamku w Szczecinie oraz w Polskim Teatrze Tańca Conrada Drzewieckiego.
Zasłynęła jako znakomity pedagog tańca charakterystycznego, ucząc w szkołach baletowych w Poznaniu, Warszawie oraz w Moskiewskiej Akademii Tańca, wykładając techniki tańca hiszpańskiego i polskich tańców narodowych.

Pracowała niemal we wszystkich teatrach operowych w Polsce – najpierw jako tancerka, a następnie choreograf. 
Jest autorką choreografii m.in. do Dziadka do orzechów i Jeziora łabędziego Piotra Czajkowskiego, Coppélii Léo Delibesa, IV Symfonii koncertującej Karola Szymanowskiego czy Exodusu Wojciecha Kilara. Była reżyserem przedstawień operowych i operetkowych (m.in. Carmen, Baron cygański, Halka czy Madama Butterfly).
Współpracowała również jako choreograf, aktorka i tancerka z Telewizją Polską, a także z wytwórniami oraz reżyserami filmowymi (Rzeźby mistrza Piotra Romualda Twardowskiego, Medea Juliusza Łuciuka dla TVP czy Bolero Maurice Ravela dla Mosfilmu).

O swej pasji mówiła:

Czułam potrzebę wypowiedzenia się poprzez taniec i przez ruch. Sądzę jednak, że gdyby moim przeznaczeniem było zostać pielęgniarką czy krawcową, tak samo zatraciłabym się w tych zawodach jak w sztuce tańca. Jako choreograf tworzę choreografię. Mówiąc wprost: robię teatr i to nie dla siebie, ale dla innych.

Teresa Kujawa-Knapik za swoje artystyczne dokonania została wyróżniona m.in. Nagrodą I stopnia Ministra Kultury i Sztuki, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi czy Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis przyznanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a także Nagrodą Miasta Wrocławia, Nagrodą Sekcji Tańca i Baletu ZASP – statuetką Terpsychory, Nagrodą Stowarzyszenia Autorów ZAiKS – za całokształt twórczości w dziedzinie choreografii.

W związku z uroczystościami pogrzebowymi w budynku Opery Wrocławskiej została wystawiona Księga kondolencyjna.