Aktualności

Rzadko się zdarza, aby być tak wiernym jednej instytucji. Zatrudniony na stanowisku głównego energetyka był jednym z budowniczych podwalin pod sukces Teatru jakim było jego huczne otwarcie w 1967 roku. Przeszedł rożne stanowiska w teatralnej machinie, by potem przez długie lata być kierownikiem sceny.

Pan Staszek, bo tak wszyscy o nim mówiliśmy, był człowiekiem teatru, tego teatru! Wiedział o teatrze wszystko, plany architektoniczne, plany różnych instalacji, sposoby działania urządzeń i scena to był jego żywioł, wszystko miał w głowie, nie było dla niego w teatrze żadnych tajemnic. O teatrze mógł opowiadać godzinami, a że opowiadał jak zawodowiec to i słuchać tych opowieści można było godzinami.  Anegdotami związanymi z powstawaniem i działaniem Teatru mógłby zapełnić wiele stron książki, gdyby taką chciał napisać.

Zawsze uczynny, profesjonalista w każdym calu, a przede wszystkim wspaniały, dobry i zawsze uśmiechnięty Człowiek. Swoją wiedzą dzielił się ze wszystkimi, wzorował się na nim niejeden młodszy kolega.

Pokolenie wspaniałych ludzi, którzy oddali serce dla Teatru Wielkiego w Łodzi, od początku jego budowy poprzez cały okres działalności, pomału odchodzi, to ogromna strata dla Teatru, dla nas, którzy próbujemy kontynuować to dzieło tak wspaniale rozpoczęte czterema wielkimi premierami w 1967 roku.

Panie Staszku,
dziś pozostaje nam tylko żal, że nie spotkamy się już na kolejnym jubileuszu, nie usłyszymy Pańskich opowieści, ale będziemy o Panu zawsze pamiętać i tęsknić za pana dobrym słowem, uśmiechem i wiedzą… za Panem.

R.I.P.