Aktualności

Oklaskiwana i wielbiona na całym świecie, jedna z największych  śpiewaczek operowych XX wieku. Jej piękny sopran liryczny o urzekającej barwie i dramatycznych możliwościach zachwycał nawet najwybredniejszych słuchaczy największych scen operowych świata i sal koncertowych.  

Urodziła się 23 stycznia 1930 roku w małej miejscowości koło Wilna. Po II wojnie światowej razem z  rodziną przeprowadziła się do Łodzi, gdzie uczyła się śpiewu, a od 1952 studiowała w Wyższej Szkole Muzycznej u prof. Olgi Olginy. W 1953 roku zwyciężyła w Ogólnopolskim Konkursie Młodych Wokalistów w Warszawie, a w 1956 roku zadebiutowała w partii Halki w Operze Krakowskiej. Drzwi do międzynarodowej kariery stanęły przed nią otworem po otrzymaniu III nagrody na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w Monachium w 1960 roku. Po tym sukcesie śpiewała w teatrach operowych w Oberhausen, Dortmundzie i Düsseldorfie.

Prawdziwym jednak przełomem w jej karierze był występ w Paryżu w 1966, gdzie kreowała postać Donny Elviry w „Don Giovannim” Wolfganga Amadeusa Mozarta. Ta rola przyniosła Artystce wielką sławę. Kariera Maestry nabrała od tamtego momentu oszałamiającego tempa. W 1968 wystąpiła na festiwalu mozartowskim w Salzburgu pod batutą Herberta von Karajana. W tym samym roku zadebiutowała w roli Violetty w „Traviacie” Giuseppe Verdiego w Covent Garden w Londynie, a także została zaproszona do opery w San Francisco do wykonania roli Donny Elviry. Jeszcze w tym samym roku wystąpiła w Metropolitan Opera w Nowym Jorku, z którą to sceną związała się na 16 sezonów. Od 1976 roku śpiewała w Mediolańskiej La Scali. Związana była również z innymi wielkimi scenami operowymi m.in. w Belinie, Monachium czy Wiedniu. Od 1980 roku na stałe zamieszkała w Monako.

Jej ogromny repertuar operowy obejmuje największe partie sopranowe m.in. w operach Giuseppe Verdiego, Richarda Straussa, Wolfganga Amadeusa Mozarta, Giacomo Pucciniego. Artystka nie ograniczała się jednak do opery. Regularnie występowała również na najbardziej renomowanych festiwalach muzycznych (w Salzburgu, Orange, Glyndebourne i Gandawie) w repertuarze pieśniarskim, m.in. popularyzując utwory Karola Szymanowskiego.  
Jej partnerami na scenie byli najwięksi soliści scen operowych, jak Placido Domingo, Franco Corelli, Carlo Bergonzi, José Carreras, Fiorenza Cossotto, Luciano Pavarotti, Rugiero Raimondi, Mikołaj Giaurow, Sherrill Milnes, Jon Vickers, Ingvar Wixell.

Teresa Żylis-Gara nagrywała dla renomowanych firm płytowych, takich jak: EMI, Deutsche Grammophon, Harmonia Mundi, Erato, a także dla Polskich Nagrań.

Wiele miejsca w jej życiu zajmowała pedagogika – była profesorem sztuki muzycznej. Jej kursy mistrzowskie, na które była zapraszana w całej Europie i Stanach Zjednoczonych, cieszyły się zawsze wielkim powodzeniem.
Otrzymała doktorat honoris causa Akademii Muzycznych we Wrocławiu i Łodzi.

W uznaniu za zasługi w działalności artystycznej otrzymała wiele nagród i wyróżnień, m.in. Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki I stopnia (1979) oraz Nagrodę Prezesa Rady Ministrów I stopnia (1979). Postanowieniem Prezydenta RP w 2011 roku prof. Teresa Żylis-Gara udekorowana została Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. W styczniu 2012 roku, na podstawie decyzji Prezydenta Republiki Francji, Artystkę odznaczono Orderem Oficerskim Legii Honorowej Republiki Francuskiej. W 2020 roku została honorową obywatelką Łodzi.

Ta Wielka Artystka zawitała do Teatru Wielkiego w Łodzi w 1977 roku na jubileusz 55-lecia pracy artystycznej swojej profesor Olgi Olginy. Natomiast w 2000 roku to właśnie nasz Teatr miał zaszczyt zorganizować Wielki Jubileusz Teresy Żylis-Gary.


Msza żałobna w intencji Maestry Teresy Żylis-Gary zostanie odprawiona 10 września 2021 (piątek) o godz. 12.00 w Archikatedrze Łódzkiej pw. św. Stanisława Kostki w Łodzi (ul. Piotrkowska 265).
Następnie uroczystości pogrzebowe przeniosą się do Alei Zasłużonych Cmentarza komunalnego na Dołach (al. Grzegorza Palki 9).

fot. Ch. Zieliński