Aktualności

Zawsze, kiedy musimy pożegnać kogoś, kto swoją osobowością i zaangażowaniem imponował i pokazywał, czym powinien być zawód artysty, uświadamiamy sobie, że coraz mniej liczny jest krąg tych, którzy za wzór mogą służyć.

13 marca br. odeszła LUCYNA ŁAKOMÓWNA-FOGIEL – artystka baletu, tancerka, która rozpoczynała swoją karierę w przedwojennym Teatrze Wielkim w Poznaniu, kontynuowała w Operze Dolnośląskiej we Wrocławiu i Operze im. St. Moniuszki w Poznaniu, by w 1961 roku zadebiutować w Operze Łódzkiej. Wraz z otwarciem Teatru Wielkiego w Łodzi została tancerką w jego zespole baletowym do 1976 roku. Na obu łódzkich scenach operowych zatańczyła w kilkudziesięciu spektaklach baletowych, wśród których były m.in.: Fontanna Bachczysaraju, Coppelia, Tańce połowieckie i Carmina burana – wszystkie w choreografii Feliksa Parnella, a także balety w choreografii Witolda Borkowskiego, m.in. Pan Twardowski L. Różyckiego.
Lucyna Łakomówna-Fogiel była tancerką wszechstronną i z radością podejmującą kolejne wyzwania, artystką, dla której teatr był drugim domem, człowiekiem – ciepłym, życzliwym i zawsze gotowym służyć dobrą radą.