Aktualności

To słynna prof. Olga Olgina odkryła w Artystce wielki potencjał wokalny, a dalsza sukcesywna praca nad głosem i scenicznym emploi sprawiły, że Elżbieta Niziołowa wykonywała z wielkim powodzeniem największe i najtrudniejsze partie operowe; były wśród nich m.in. Mimi w Cyganerii i Madame Butterfly Pucciniego, Desdemona w Otellu i Elżbieta w Don Carlosie Verdiego, Rachela w Żydówce Halevy'ego, Elżbieta w Tannhauserze i Sieglinde w Walkirii Wagnera, tytułowe: Maria Stuart w operze Romualda Twardowskiego i Halka Moniuszki. W każdej swojej kreacji scenicznej Elżbieta Niziołowa pozostawiała cząstkę siebie dając publiczności możliwość nie tylko zachwytu nad pięknem głosu, ale i proponując sceniczne postaci „z krwi i kości”, często - interpretacją Artystki - tłumaczone i usprawiedliwiane, zawsze jednak bardzo prawdziwe i bliskie każdemu z nas.