Zespoły

Powstałe na przełomie 1977 i 1978 roku Aterballetto to Narodowe Centrum Choreograficzne z siedzibą w Reggio Emilia (Włochy). Członkami założycielami są region Emilia-Romania i gmina Reggio Emilia. Jest to instytucja kultury, która angażuje się w cały system kulturalny społeczeństwa.

Jak mówią członkowie, ich głównym celem jest nie tylko misja artystyczna, ale również realizacja polityki kulturalnej. Swoje działania skupiają wokół inwestycji poczynionych przez MiBACT (włoskie Ministerstwo Kultury), rząd regionalny Emilii-Romanii i gminę Reggio Emilia ze strategiczną wizją obejmującą poziom lokalny, krajowy i międzynarodowy. Ich pomysł polega na stworzeniu nowej instytucji, zdolnej do wypełnienia zadania promowania i rozwijania tańca we Włoszech oraz promowania wizerunku włoskiego tańca i jego talentu artystycznego na arenie międzynarodowej.
 

Podejście koncepcyjne Aterballetto przyjmuje projekt jako punkt wyjścia i ma na celu eksperymentowanie z multidyscyplinarną współpracą. W celu przedstawienia współczesnej estetyki i problemów społeczeństwa poszukują centrów sztuki wizualnej, teatrów prozy i orkiestr. Otwierają się na kategorie takie jak dzieci lub osoby wrażliwe z ich wyjątkową i wyższą wrażliwością, integrując je z kreatywnością artystów.

 

Projekt artystyczny fundacji coraz bardziej otwiera się na najbardziej znanych choreografów na świecie, takich jak Angelin Preljocaj, Rachid Ouramdane, Johan Inger, Jirí Kylián, Ohad Naharin, Hofesh Shechter, Danièle Desnoyers i inni. Stworzeniem wielu kreacji zajęli się młodzi, wszechstronnie utalentowani choreografowie: Diego Tortelli, Eyal Dadon z Izraela, Norge Cedeño Raffo z Kuby i Philippe Kratz, obywatel Włoch niemieckiego pochodzenia.

 

W 2022 roku stało się pierwszym i jedynym Narodowym Centrum Choreograficznym (CCNCentro Coreografico Nazionale) we Włoszech.