XXIII Łódzkie Spotkania Baletowe 2015 r.

 PATRONAT


Łódzkie Spotkania Baletowe (ŁSB) to cykliczne wydarzenie taneczne biennale, które odbywa się w Łodzi od ponad 45 lat. Na przestrzeni lat festiwal stał się największą i najbardziej prestiżową imprezą baletową w Polsce. Jego ideą jest upowszechnianie sztuki baletowej i aktualnych osiągnięć choreograficznych, zarówno na polu tańca klasycznego, jak i różnorodnych nurtów tańca współczesnego. ŁSB to unikalna propozycja nie tylko ze względu na bardzo różnorodną i stojącą na najwyższym poziomie artystycznym ofertę programową, ale również z uwagi na fakt, że umożliwia polskiej publiczności bezpośredni kontakt z najwybitniejszymi tancerzami i choreografami z całego świata. Festiwal służy także wymianie kontaktów oraz doświadczeń między samymi artystami, reprezentującymi odmienne style choreograficzne i techniki taneczne. Za sprawą kontaktu z zagranicznymi artystami, daje on również tancerzom Teatru Wielkiego w Łodzi szansę na rozwój i podniesienie własnych kwalifikacji.

Termin XXIII Łódzkich Spotkań Baletowych: 9–31 maja 2015 r.

Na program festiwalowy składać się będą: spektakl premierowy Teatru Wielkiego w Łodzi, prezentowany trzykrotnie na inaugurację festiwalu, oraz 5 zagranicznych propozycji, z których każda prezentowana będzie na deskach Teatru Wielkiego w Łodzi dwukrotnie.






















Na program XXIII Łódzkich Spotkań Baletowych odbywających się w dniach 9–31 maja 2015 r. składał się spektakl premierowy Teatru Wielkiego w Łodzi prezentowany trzykrotnie na inaugurację festiwalu oraz 5 zagranicznych propozycji, z których każda prezentowana była na deskach Teatru Wielkiego w Łodzi dwukrotnie.

* XXIII Łódzkie Spotkania Baletowe zainaugurowało premierowe przedstawienie baletu Teatru Wielkiego w Łodzi – spektakl autorstwa Giorgia Madii zatytułowany Chopin wymarzony (Chopin Imaginaire) do muzyki Fryderyka Chopina.
9,10 i 12 maja 2015 r.
 

Giorgio Madia o swoim przedstawieniu mówi tak:
Każdy zna tę chwilę, gdy myśli się uwalniają – czy to podczas patrzenia na obraz, czy w trakcie słuchania muzyki, czy też we śnie – i tworzą własne nowe, nierzadko dziwne światy. Te wytwory fantazji na styku rzeczywistości ze światem marzeń od zawsze fascynowały ludzkość i do dzisiaj są przedmiotem badań naukowych. Dla malarza René Magritte'a stały się nawet głównym motywem twórczości – w swoich obrazach próbował on przedstawić ten tajemniczy proces poznawczy. Magritte wychodzi od bardzo prostych form i figur. Na jego obrazach można zobaczyć mężczyznę albo fajkę, jabłko, parasol... Sposób ich zestawienia tworzy jednak indywidualny, surrealistyczny świat, pozostawiając oglądającego z pytaniem, jak zamierza on te światy zdobyć. Ta idea kierowała mną, gdy zacząłem słuchać muzyki Fryderyka Chopina. Każdy utwór inspirował mnie do stworzenia nowego obrazu, wyboru innego środka wyrazu, nieoczekiwanie i zaskakująco. Raz podkreślona była wirtuozeria, innym razem – nastrój melancholii, ironia lub śmieszny zwrot, który wyczuwałem i który był zaczątkiem krótkiej opowieści.

Oczywistym jest, że tancerze moich choreografii ze swoją energią w istotny sposób przyczynili się do budowania tych skojarzeń. Taniec to bezpośredni środek wyrazu, ruchy tancerzy zawsze są indywidualne, swoimi ciałami i gestami, które im przekazałem, wnoszą nowe elementy do gry.

Pozostaje jeszcze publiczność: każdy ma własne fantazje i odczucia na temat spektaklu, gdy przychodzi do teatru. Ale to tylko punkt wyjściowy. Chodzi o coś więcej niż tylko jednoznaczne przesłanie. W rozumieniu Magritte'a trzeba doświadczyć pewnej tajemnicy – tajemnicy choreografii, tancerzy i widzów.

* Life in Progress / Sylvie Guillem / 15 i 16 maja 2015
 

Pierwszym zagranicznym spektaklem prezentowanym na deskach Teatru Wielkiego w Łodzi podczas XXIII Łódzkich Spotkań Baletowych była prapremiera pożegnalnego programu jednej z największych gwiazdy światowego baletu, francuskiej primabaleriny Sylvie Guillem. Wybitna tancerka rusza w ostatnią trasę przed oficjalnym zakończeniem zawodowej kariery ze spektaklem Life in Progress. Łódzka publiczność będzie miała możliwość obejrzenia tego spektaklu przed jego oficjalną premierą w Londynie. W ciągu swojej międzynarodowej kariery Sylvie Guillem, poza Operą Paryską, tańczyła także w takich teatrach jak Royal Opera House, La Scala, American Ballet Theatre, wykonując choreografie najwybitniejszych choreografów XX wieku jak Maurice Bejart, Mats Ek, William Forsythe, Frederick Ashton czy Kenneth MacMillan.

Przedstawienie składa się z 4 części – choreografii stworzonych specjalnie dla Sylvie Guillem, na zlecenie Sadler's Wells, autorstwa Akrama Khana i Russella Maliphanta oraz układów stworzonych przez Matsa Eka i Williama Forsythe'a.

 

* Men in Motion / Ivan Putrov / 19 i 20 maja 2015
 

Spektakl przygotowany przez Ivana Putrova, tancerza i choreografa urodzonego i wykształconego na Ukrainie, którego kariera rozwinęła się w pełni w Londynie, w klasycznym zespole baletowym The Royal Opera House. Putrov stworzył spektakl będący zestawem choreografii ukazujących w pełni perfekcję i potencjał męskich tancerzy od początku XX wieku (100 lat baletu w 100 minut). W kompilacji różnorodnych choreografii tancerz nie jest jedynie partnerem primabaleriny, ale samodzielnym solistą. Ivan Putrov dokonuje takiego wyboru choreografii, który pozwala stworzyć spójny program – od legendarnych choreografii po bardzo współczesne. W Łodzi podczas XXIII Łódzkich Spotkań Baletowych widzowie będą mieli okazję podziwiać między innymi choreografie Bourne'a, Fokina czy Øyena. Putrov zawsze zaprasza do swoich spektakli wybitnych solistów i gwiazdy renomowanych europejskich zespołów baletowych. Na deskach Teatru Wielkiego w Łodzi pojawią się takie gwiazdy jak: Vadim Muntagirov i Valentino Zucchetti – pierwsi soliści The Royal Ballet z Londynu czy Marijn Rademaker – pierwszy solista Stuttgart Ballet.

Choreografia: Marco Goecke, Wacław Niżyński, Kristen McNally, Matthew Bourne, Michaił Fokin, Peter Leung, Thiago Bordin, Aleksiej Miroshnichenko, Alan Lucien Øyen, George Balanchine, Daniel Proietto, Leonid Jacobson.
Muzyka: Johnny Cash, Claude Debussy, Gustaw Mahler, Steve Reich, Piotr Czajkowski, Igor Strawiński, Jan Sebastian Bach, Nina Simone, George Gershwin, Gennadij Banszczikow.

* Lac / Les Ballets de Monte Carlo / 23 i 24 maja 2015

Występ Phoenix Ballet na XXIII Łódzkich Spotkaniach Baletowych będzie europejskim debiutem bardzo młodego zespołu kierowanego przez byłego pierwszego solistę Teatru Wielkiego w Łodzi, Sławomira Woźniaka. Amerykańska formacja zaprezentuje łódzkiej publiczności premierowy program Rising składający się z 3 niezależnych choreografii: Only love... autorstwa Sławomira Woźniaka, Solstice stworzonego przez Francisco Gellę oraz układu The String of Thoughts, którego autorem jest Albert Blaise Cattafi.

Sławomira Woźniaka zapewne nie trzeba przedstawiać festiwalowej widowni, gdyż początek błyskotliwej kariery tancerza miał miejsce właśnie w Łodzi, gdzie na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych był pierwszym solistą Teatru Wielkiego w Łodzi. Z łódzkiej opery tancerz przeniósł się do Teatru Wielkiego-Opery Narodowej w Warszawie, by następnie prezentować swoje umiejętności na deskach największych światowych scen baletowych. Sławomir Woźniak jest nie tylko utalentowanym tancerzem – laureatem licznych konkursów baletowych, ale również doświadczonym choreografem, który ma już w swoim dorobku kilka pełnowymiarowych przedstawień baletowych. Jeden z układów, czyli Only love..., prezentowane w rytm Adagio Tomasa Albioniego, zobaczymy w trakcie najbliższej edycji łódzkiego festiwalu.

Solstice stworzył Francisco Gella, filipiński tancerz i choreograf działający w Stanach Zjednoczonych. Solstice ma, w zamyśle choreografa, przypominać widzom o otaczającym nas pięknie, które zawsze jest na wyciągnięcie ręki, tyle że nie zawsze umiemy je dostrzec i docenić. Fantastyczne taneczne obrazy w połączeniu z Sonatą księżycową Beethovena z pewnością poruszą nawet najbardziej wymagającą publiczność festiwalową.

The String of Thoughts – to dzieło uznanego amerykańskiego tancerza i choreografa Alberta Blaise'a Cattafiego. Inspiracją do stworzenia nowego układu były sceny z życia codziennego – pomysł na The String of Thoughts powstał, gdy choreograf obserwował muzyków grających na ulicach Nowego Jorku. Głównym wątkiem choreografii są losy dwojga nieznajomych, których przypadkowe spotkanie na peronie może być początkiem pięknej historii. Historii, w której z pewnością każdy z nas chciałby odegrać główną rolę, jeśli mógłby sam decydować o swoim losie. Choć formą wyrazu artystycznego będzie nieco bardziej współczesna technika tańca, to spektakl z pewnością zaintryguje nie tylko wielbicieli tego gatunku. Muzyka skomponowana została specjalnie na potrzeby spektaklu przez Gabriela Royala i Emily Holden.
 

Zwieńczeniem XXIII Łódzkich Spotkań Baletowych będzie występ renomowanego włoskiego Teatro alla Scala, który w towarzystwie orkiestry Teatru Wielkiego w Łodzi zaprezentuje łódzkiej publiczności Galę składającą się z fragmentów baletów klasycznych z udziałem największych gwiazd mediolańskiego baletu. W programie przewidziano między innymi choreografie Fokina, Vaganovej, Petity i Petipy. Zespół Teatru La Scala może poszczycić się wspaniałą kilkusetletnią historią, sięgającą początków teatru. Od początków istnienia zespołu współpracowali z nim najwybitniejsi choreografowie, jak Jean Georges Noverre, Gasparo Angiolini czy Salvatore Viganò. Od 2009 roku dyrektorem zespołu jest Makhar Vaziev, który wcześniej przez 15 lat kierował Baletem Kirova w Teatrze Maryjskim w Sankt Petersburgu. Zmiana kierownictwa zaowocowała większym urozmaiceniem repertuarowym. Wśród twórców pracujących z zespołem są tacy artyści, jak: Amodio, Fabrizio Monteverde, Jacopo Godani, Mauro Bigonzetti, których śladami podążają m. in. Angelin Preljocaj, Christopher Wheeldon, Wayne McGregor. Zespół La Scali jest jednym z nielicznych, który dbając o tradycję i klasykę, potrafi sprostać wymaganiom współczesności, czerpiąc inspiracje także z tego, co może przynieść przyszłość.