Aktualności

W reportażu z cyklu Całkiem niezła historia ukazane zostaną nie tylko materiały archiwalne z przedstawień, w których Kazimierz Knol występował, ale również jego międzypokoleniowa relacja z obecnymi artystami Teatru – przede wszystkim jako mentora udzielającego tancerzom rad i wskazówek podczas treningów czy przed wyjściem na scenę.

Kazimierz Knol był pierwszym solistą baletu Teatru Wielkiego w Łodzi.
Jako absolwent Szkoły Baletowej w Warszawie (rocznik 1961) rozpoczął pracę jako pierwszy solista w balecie Teatru Wielkiego w Warszawie. Występował następnie w Operze Wrocławskiej i w Centralnym Zespole Wojska Polskiego, by w 1964 roku związać się z Teatrem Wielkim w Łodzi.

W pamięci łódzkiej publiczności zapisał się wieloma znakomitymi rolami. Wystarczy wymienić kilka: Zygfryda w Jeziorze łabędzim, Tybalda w Romeo i Julii, Gika w Gajane, Harnasia w Harnasiach, Plutona w Orfeuszu, Colasa w Córce źle strzeżonej, Kościeja w Ognistym ptaku, Copeliusa w Copelii, Szefa Ściganych w Próbie, podwójną rolę Macochy i Wiedźmy w Królewnie Śnieżce czy zabawnej Pani Twardowskiej w Panu Twardowskim.
Kazimierz Knol z równym powodzeniem tańczył role amantów jaki i postaci charakterystycznych. Do tych drugich miał nieprzeciętne predyspozycje. Świetny aktorsko i ruchowo zawsze nadawał swoim kreacjom niepowtarzalny wdzięk, a publiczność nagradzała go gromkimi brawami.

Z Teatrem Wielkim w Łodzi występował na scenach Niemiec, Holandii, Szwajcarii, Luksemburga, Włoch i ZSRR. Jest zdobywcą II nagrody na Ogólnopolskim konkursie choreograficznym w Łodzi.
Za zasługi dla kultury polskiej otrzymał Złoty Krzyż Zasługi.

Zachęcamy do zapoznania się z dorobkiem artystycznym Kazimierza Knola na stronie naszego Muzeum Cyfrowego oraz przeczytania wspomnień Artysty o pracy przy balecie Królewna Śnieżka: TU.

_____
Fotorelacja: Joanna Miklaszewska-Sierakowska