Aktualności

Martha Graham – jedna z najważniejszych postaci światowego baletu, która śmiało przetwarza ruch sceniczny, stworzony do pierwszej realizacji przedstawienia w 1913 r. przez Wacława Niżyńskiego i Henryk Konwiński – kontynuator baletowych tradycji polskiego tańca, kreują uniwersalne, niezależne od siebie dwie wizje choreograficzne. Zderzenie tak silnych osobowości obojga choreografów jest istotne także ze względu na dopełnianie się obu realizacji, bez dominacji żadnej ze stron.
ŚWIĘTO WIOSNY, awangardowy balet Igora Strawińskiego, jest najważniejszą choreograficzną partyturą XX wieku, do dziś traktowaną jako jeden z najszlachetniejszych przejawów kultury tańca współczesnego, prawdziwy początek nowego myślenia o ruchu i cielesności. W przekazach głównie akcentuje się znaczenie awangardowej muzyki Igora Strawińskiego i to jego nazwisko automatycznie łączy się z tytułem baletu. Jednak wkład Wacława Niżyńskiego w rozwój współczesnej choreografii i odwrócenie perspektywy patrzenia na ruch oraz ciało był chyba większy niż wpływ Strawińskiego na dzieje muzyki. Zarówno muzyka Strawińskiego, jak i nowatorski ruch Niżyńskiego sprowokowały, że kolejne pokolenia choreografów od ponad stu lat konfrontują się z legendarnymi poprzednikami.