{styl_new}

operetka

Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Województwo Łódzkie - Urząd Marszałkowski Województwa Łódzkiego

Biuro Obsługi Widzów  42  633 31 86
kasy 42 633 77 77


Dostępność
Kontakt
FaceBook
YouTube
Instagram
TikTok
Teatr Wielki w Łodzi - edukacja
{bw_alt}
Przejdź do BIP



Drukuj Zmniejsz tekst Powiększ tekst

operetka

Plakat do spektaklu: NOC W WENECJI
Terminy:

NOC W WENECJI

Operetka

Kompozytor:
Johann Strauss

Autor libretta:
F. Zell (pseud. Camillo Walzella) i Richard Genée

Data premiery:
29.01.2016

Czas trwania:
3 h 10 min (2 przerwy)

Realizatorzy:
kierownictwo muzyczne:
Wojciech Rodek

reżyseria:
Artur Hofman

scenografia i reżyseria świateł:
Grzegorz Policiński

kostiumy:
Barbara Ptak

choreografia:
Zofia Rudnicka

przygotowanie chóru:
Dawid Jarząb / Rafał Wiecha

asystent kostiumologa:
Elżbieta Panek-Szewczyk

producent:
Łukasz Mitka

inspicjent:
Karolina Filus



Operetka w trzech aktach. Spektakl w języku polskim z polskimi napisami.
Trudno w operetce doszukiwać się sensu, logiki czy racjonalizmu, nie o to wszak w niej chodzi. Nie inaczej jest w NOC W WENECJI; zawiłości libretta stwarzają nieprawdopodobne i zaskakujące sytuacje, a wraz z często irracjonalnymi reakcjami bohaterów przynoszą humor i zabawę. Ta klasyczna operetka wiedeńskiego kompozytora tworzy wraz z ZEMSTĄ NIETOPERZA i BARONEM CYGAŃSKIM mistrzowską triadę gatunku. Znaleźć w niej można wszystko to, co najprzyjemniejsze dla oka, ucha i ducha. Dla wiedeńskiego króla walca libretto i tym razem stało się jedynie pretekstem do stworzenia iskrzącej się dowcipem muzyki, efektownych arii i popisowych scen zbiorowych. A wszystko w niezwykłej scenerii weneckiego karnawału z jego tajemniczością, wymyślnymi maskami i kostiumami jak nie z tego świata.

Nasza najnowsza realizacja tylko podkreśla wesoły charakter dzieła, a twórcy łódzkiej inscenizacji zdają się bawić możliwościami formy, nie unikając przy tym nawiązywania do klasycznych rozwiązań w interpretacji i budowania przestrzeni scenicznej tej fantastycznej operetki.
 
Soliści, Chór, Balet i Orkiestra Teatru Wielkiego w Łodzi

fot. Maciej Piąsta
na pierwszym planie umalowany mężczyzna ubrany w jedwabną szatę ze zdobioną czapką z dużymi różowymi piórami, jedną ręką trzyma latarnie drugą ma uniesioną w górę, w tle schody rozciągające się na całą scenę, po prawej stronie wieżyczka z balkonem, tło jest niebieskie
osiem kobiet w szerokich kolorowych sukniach i wysokich siwych perukach, stoją obok siebie w dwóch rzędach i unoszą ręce, za nimi kanapa za którą stoi rozmazany mężczyzna, niebieskie tło
scena grupowa, w centrum siedzi mężczyzna w pomarańczowej peruce, wokół niego kobiety w szerokich sukniach w odcieniach błękitu, wszyscy śpiewają, stoją w pokoju, z oświetlonymi na niebiesko ścianami
dwie uśmiechnięte kobiety w szerokich kolorowych sukniach i wysokich siwych perukach, na dłoniach mają białe rękawiczki, rozkładają ręce na boki i trzymają się razem, wokół widać ściany, barierki, okno, i kilku mężczyzn patrzących w stronę kobiet, wszystko oświetlone na niebiesko
na drewnianej łodzi stoi mężczyzna w żółto-pomarańczowym stroju, ma uniesioną nogę oraz ręce i rzuca rybą w stronę zdziwionej kobiety po prawej stronie, po lewej siedzą kobiety z wiklinowymi koszykami, w tle ściany, bramy, barierki, wszystko oświetlone na niebiesko
za dwiema beczkami stoi trzech mężczyzn, na jednej z beczek stoją trzy złote kielichy, mężczyźni patrzą przed siebie, ubrani są w zdobione szaty, przed jednym z mężczyzn leży na ziemi ośmiornica, w tle grupy artystów którzy stoją, siedzą i rozmawiają, ciemne tło, budynki
na schodach na pierwszym planie siedzą kobiety z wiklinowymi koszykami, są odwrócone tyłem i patrzą w stronę drewnianej łodzi na której stoi ubrana na niebiesko kobieta z wiosłem w ręce, za łodzią siedzi grupa mężczyzn którzy także patrzą w stronę łodzi, w tle budynek, szare tło, dym
na pierwszym planie dwie kobiety, jedna w pomarańczowej i dużej czapce z piórami, zdziwiona, druga w niebieskiej sukni, trzyma ręce długi drewniany kij, szeroko się uśmiecha, z tyłu grupa osób wpatruje się w nie, tło jest czarne
śpiewający ubrany w zdobione ubranie mężczyzna śpiewa, trzyma za pas rękami dwie kobiety, obie są uśmiechnięte i mają zdobione suknie, tło jest ciemne
scena grupowa, artyści ubrani w kolorowe stroje wpatrują się w przód, z góry lecą na nich bańki mydlane, w tle budynki oświetlone na niebiesko
mężczyzna w zdobionym stroju i czapce z dużymi różowymi piórami patrzy przed siebie, lewą rękę ma uniesioną, w tle dwie kobiety siedzą na schodach, wyżej stoi strażnik w czapce z piórem, widać kosze wiklinowe, złotą budkę i budynki w tle
na scenie stoi grupa śpiewających kobiet, ubrane w stroje codzienne, za nimi kilku mężczyzn z pochodniami, po prawej balkon na którym stoi mężczyzna ubrany w zdobiony strój
kobieta wpatruje się w obiektyw uśmiechnięta, unosi jedną rękę w górę, drugą opiera o kanapę, w tle kolumny, u góry wisi stelaż na którym wisi materiał - przypomina wielki parasol, całe zdjęcie utrzymane w odcieniach błękitu, strój artystki, dekoracje, tło
trzy pary, kobiety stoją na jednej nodze, drugą unoszą, mężczyźni je przytrzymują, wszyscy ubrani w odcienie żółci i pomarańczy, w tle budynki oświetlone na niebiesko
scena grupowa, artyści ubrani w kolorowe stroje patrzą na siebie nawzajem, w tle budynki oświetlone na niebiesko, na jednym z nich stoi wielka czarna dekoracja w kształcie maski na bal

Do góry

{banners_down}

design by fast4net
Zamknij
Zapisz się do Newslettera